Kunstenaar van de maand juli Anneliese Melens (1965) aan het woord. En meteen verraadt het plezierig accent haar geboorteland: België, in de buurt van Antwerpen. De Academie van de Schone Kunsten gaf haar de plek die ze nodig had. Die wonderlijke en broodnodige stap van ‘vastlopen in een conservatief katholiek schoolsysteem’ naar ‘ruimte voor ontwikkeling’.

Eind jaren tachtig maakt Anneliese de overstap naar Amsterdam. Om daar verder te zoeken, te experimenteren met materie en vorm. Veel exposities volgden en, opmerkelijk genoeg in Sluis (Zeeuws Vlaanderen), is er haar grote overzichtstentoonstelling. Alles komt bij elkaar, een overzicht van haar eigen evolutie van ‘zoeken’ naar ‘vinden’. Om te concluderen dat deze prachtige expositie geen einddoel was, maar het begin van een volgende stap.

“Mijn vader was ook kunstenaar, ook hij voelde zich verbonden met de spirituele wereld, het zoeken naar de bron, de bron van alles.”
“Zelf blijf ik zoeken naar die verbinding tussen de Aarde en de Spirituele wereld. Dat is een grillig pad van vallen en opstaan. Let wel, het is niet zozeer geloof, en al helemaal niet gebondenheid aan religie, maar ik heb mijn leven lang al een diep verlangen naar zingeving. Voor mij is alles energie. Zelfs onze gedachten. En materie Geert, materie is simpelweg verstilde energie.”

“Zoals iedereen breng ook ik mijn levenservaring mee. Die ik wilde verwerken in een ‘ding’. Ik durfde mijn fysieke kwast met rust te laten en experimenteerde met een digitale kwast, het free-load schilderprogramma KRITA, gemaakt voor en door kunstenaars. Dat paste prima in mijn beperking naar mijn kleinere wereld van toen: geld – gezondheid – ruimte, gaf deze digitale pen me juist een nieuwe ruimte. Het ‘canvas’ was kleiner, ik kon het gemakkelijker delen met uitgevers en het was een nieuwe uitdaging voor mij als kunstenaar.”

“Die levenservaring en de behoefte om dat te concretiseren, de spiritualiteit, de digitale kwast kwam bij elkaar in de serie tarotkaarten, wat ik ook heb mogen delen met de deelnemers van ons collectief in het kerkje van Aerdt in 2024. Heerlijk om bij die, voor mij belangrijke, serie tarotkaarten ook een boekje te maken. Alhoewel, ik bezie tarot als eindeloos veelzijdig te benaderen. Ieder vanuit ieders eigen standpunt. Men is vrij de kaarten te interpreteren zoals deze dat wil, voor de één is het boekje handig, de ander laat liever zijn eigen fantasie erop los. ”

“Heb ik de ‘bron’ nu gevonden, ben ik klaar met mijn zoektocht? Beslist niet! Eigenlijk ben ik een nieuw verhaal begonnen met de digitale kwast. Niet lachen, eigenlijk de kwast, beitel en de materie roepen weer. Waarschijnlijk wordt het een letterlijk samenkomen van analoog en digitaal. Ik wil voorbij de ontgoocheling, beperking en experiment. Ik wil gewoon lekker doorgaan, waar mijn gevoel me brengt.”

Interview door Geert van den Broeck. Juni 2024.